× 
Klik in dit venster
op: http://heiligen.net
om naar die site over te stappen.

Sluit het venster om te blijven.

welkom menu contact zoeken
KalenderOude testamentNieuwe testamentHeiligenKerkenAnders...
 Pater Dries van den Akker s.j., de auteur van verreweg de meeste meditaties, overleed 30 oktober 2022
Jezus stilt de storm (1940)   Verwijzingen

Klik op de pijl om de meditatie te beluisteren...  ...speel bestand af...

 

Het is mij niet bekend of bijgaande afbeelding oorspronkelijk in kleur was. Zij is gemaakt door een Chinese kunstenaar. Jezus en de leerlingen vertonen dan ook Chinese trekken, en de elementen zijn weergegeven met de verfijning van Oost-Aziatische artiesten.

Het beeldvlak is verdeeld in twee helften. De bovenste helft wordt ingenomen door de woelige wolken boven een bergachtig landschap dat in mist en nevel vervaagt. De onderste helft toont de strijd van de leerlingen tegen de storm en de vloed van het hoog opspattende water. De donkere gestalte van Jezus vormt de verbinding tussen de hemel en de onstuimige wereld. Op zich al een symbolische weergave van zijn zending!

Hij rijst hoog op uit de onder het water schuil gaande voorplecht van de boot. Langs een diagonale lijn naar rechtsonder zien wij hoe de leerlingen mast, zeil en tuigage proberen te redden. De leerling op de voorgrond die met een roeispaan de boot op koers probeert te houden, maakt een hopeloze indruk. Met zo’n armzalig stukje hout kun je immers niets beginnen tegen de ontketende elementen? De spaan en de op Jezus gerichte blikken van de meeste leerlingen accentueren de diagonale lijn vanaf Jezus naar de rechter benedenhoek en terug. Als we de ogen van de leerlingen volgen, zien we vanwaar zij alleen nog redding verhopen. Ook dat mogen we zien als een symbolische weergave van het leven van een gelovige.

Zojuist lag Jezus nog te slapen. Merkwaardig in deze omstandigheden. Hij werd niet gewekt door storm of deining, maar door de leerlingen die riepen: “Heer, raakt het U niet dat wij vergaan!?” Ook die kreet mag ons verbazen. Zij waren kennelijk niet ongerust dat ook Hij ten onder zou gaan. Zij riepen niet wat waarschijnlijk ieder weldenkend mens in die situatie geroepen zou hebben: ‘Heer, wakker worden, anders zult U nog omkomen!’ Ze gaan er blijkbaar als vanzelf van uit dat Hij geen gevaar loopt, en in staat is hen te redden.

De kunstenaar is er uitstekend in geslaagd om de levensbedreigende situatie waarin ze verkeren, uit te beelden. Hoe imposant is immers de hoog oprijzende gestalte van Jezus die zijn handen opheft naar de elementen, als om ze te bezweren. Ook Hij wordt van alle kanten omgeven door wind en water. Het is zelfs niet helemaal duidelijk waar het water overgaat in wolken en storm. Hij staat er midden tussenin en komt zelfs boven het topje van de mast uit. Intussen worden wij op de afbeelding in het onzekere gelaten of dat bezwerende gebaar ook effect zal hebben. De situatie is op het spannendste moment weergegeven. Vlak hierna zal Jezus zich met een dwingend woord richten tot wind en water: “Stil!” Of heeft de kunstenaar dat toch al enigszins aangeduid door die ronde vorm van licht rond Jezus’ bovenlijf? Is dat een heiligenkrans? Of is het de zon die doorbreekt en die aldus een halo vormt rond Jezus? En moeten we ons dan voorstellen dat die donkere kleur rond die zon, hemels blauw is? Licht breekt door duisternis en chaos?

Zo gezien zou dit ook een illustratie kunnen zijn van het scheppingsverhaal. Temidden van de chaos, de ‘tohoe wa bohoe’, de oervloed en de wind die eroverheen gaat, klinkt een woord dat orde zal scheppen. Het zal het water boven scheiden van het water beneden; het water beneden zal op één plek samenvloeien en er zal land tevoorschijn komen, waar het goed toeven is voor mens en dier. Jezus schept orde in de chaos van onze wereld.

Ik denk terug aan momenten van chaos in mijn leven (en - waarom niet? - in de geschiedenis) en ik ga na hoe en door wie daarin orde werd geschapen. Dan heb ik daar het scheppingsgebeuren aan het werk gezien.

Ik keer in mijzelf en vraag mij af, waar en hoe vandaag de dag ergens de noodkreet klinkt: “Red ons, wij vergaan!” Heb ikzelf wel eens zoiets geroepen of gebeden?

En ik vraag mij af of inderdaad datgene wat Jezus is komen brengen - zijn woord en gebaar…, in welke chaos dat orde en rust schept. En of ikzelf – door mij zijn woord en gebaar eigen te maken, wellicht de aangewezen persoon ben om ergens in mijn omgeving orde te scheppen.

[ca 1940, Chinese tekening; Dries van den Akker s.j. / 2009.03.01]

Verwijzingen
Matteus 08,23-27: -
Markus 04,35-41: Jaar B door het jaar 12e zo
Lukas 08,22-25: -
Door het jaar 03e week za
Door het jaar 13e week di

© A. van den Akker s.j.
Deze pagina is het laatst gewijzigd op 4 mei 2018

Over beeldmeditaties Voorbereiding
Inrichting website Leeswijzer
Auteurs / Afb. Alle 435 meditaties