× 
Klik in dit venster
op: http://heiligen.net
om naar die site over te stappen.

Sluit het venster om te blijven.

welkom menu contact zoeken
KalenderOude testamentNieuwe testamentHeiligenKerkenAnders...
 Pater Dries van den Akker s.j., de auteur van verreweg de meeste meditaties, overleed 30 oktober 2022
Jezus' hogepriesterlijk gebed (1985)   Verwijzingen

Klik op de pijl om de meditatie te beluisteren...  ...speel bestand af...

 

We staan in Keulen voor de deur van de Sankt-Kunibertkerk. De beeldhouwer Zenz heeft er in reliëf een levensboom afgebeeld. In de vertakkingen zien we scènes uit de bijbel. De bijbel, het boek des levens, wordt dus voorgesteld als boom des levens. Het tafereel waar we in het bijzonder onze aandacht op richten, toont Jezus aan het Laatste Avondmaal. Met Hem zitten vijf leerlingen aan. De kunstenaar heeft er blijkbaar voor gekozen het vak niet vol te proppen, met twaalf leerlingen, maar het bij vijf te laten. We kijken min of meer van boven af: zes mannen rond een ronde tafel, waarop een kelk en een homp brood. Uit de houding van hun handen en uit hun neergeslagen of gesloten ogen blijkt dat ze in gebed zijn.

Het kan zijn dat we ze juist treffen op het moment dat ze God danken voor de spijzen op tafel. Maar het is ook mogelijk dat deze afbeelding een illustratie is bij de evangelietekst van deze zondag. Jezus bidt dat zijn leerlingen één mogen zijn. Die eenheid wordt op de afbeelding al bewerkstelligd, en wel door het gezamenlijk gebed. Ja, het is te danken aan het feit dat Jezus bidt, dat zijn leerlingen Hem navolgen, delen in zijn gebedsleven en aldus tot biddende mensen worden: basis van hun eenheid. Prachtig: geen van de aanzittenden kijkt een ander aan. Ieder is in zich verzonken, en toch gaat er een grote verbondenheid uit van deze zes. Het lijkt alsof de biddende handen elkaar raken, maar ook daar gaat hun aandacht niet naar uit. Het is de gedeelde stilte, inkeer, het samen ‘luisteren naar binnen’ die de eenheid bewerkt.

In het evangelie bidt Jezus: “… dat de wereld tot erkenning mag komen dat U Vader hen liefhebt, zoals U mij hebt liefgehad.” Jezus gaat ook voor in het besef bemind te worden. Zijn geopende handen duiden op een ontvangende houding: Hij ontvangt Gods liefde. Ook hierin volgen zijn leerlingen Hem na: ze ontvangen van boven, en laten dat stil tot zich doordringen.

We mogen aannemen dat met de figuur in het midden van de bovenste rij Jezus wordt bedoeld. Maar zeker is het niet. Er is geen enkel beslissend teken dat Hij het is. Hij heeft geen stralenkrans of ander kenmerkend attribuut. Hij kan dus bij nader inzien iedere voorganger in gebed aan tafel zijn. Iedere priester. Immers de priester neemt tijdens de viering van het Laatste Avondmaal de plaats van Jezus in. Zo straalt het gebed van Jezus om eenheid af op de latere generaties die zijn gebaar navolgen en herhalen. Ook op ons. Als we zo bij elkaar komen, noemen we dat ‘eucharistie’, dankzegging.

Ik sluit mijn ogen, hef mijn handen om te ontvangen en vereenzelvig mij met een van de aanzittenden.

[1985, Zenz; Duitsland, Keulen, Sankt-Kunibertkirche; voorstudie op kleiner formaat: België, Brugge, St-Godelieveabdij;
Dries van den Akker s.j./2010.05.17]

Verwijzingen
Johannes 17,20-26: Jaar C Pasen 07e zo
Paastijd 07e week do

© A. van den Akker s.j.
Deze pagina is het laatst gewijzigd op 4 mei 2018

Over beeldmeditaties Voorbereiding
Inrichting website Leeswijzer
Auteurs / Afb. Alle 435 meditaties