× 
Klik in dit venster
op: http://heiligen.net
om naar die site over te stappen.

Sluit het venster om te blijven.

welkom menu contact zoeken
KalenderOude testamentNieuwe testamentHeiligenKerkenAnders...
 Pater Dries van den Akker s.j., de auteur van verreweg de meeste meditaties, overleed 30 oktober 2022
Jullie zijn het licht van de wereld (1700)   Verwijzingen

Klik op de pijl om de meditatie te beluisteren...  ...speel bestand af...

 

We bevinden ons in de kerk van St. Etienne des Monts in Parijs. Afgebeeld is Sint Geneviève, een van de patroonheiligen van Parijs. Zij steekt uit boven een aantal taferelen die op de achtergrond zijn weergegeven: de stad, een gesprek bij de put, een leger, schaapjes. Aan haar voeten een rond gebouw: wellicht een verwijzing naar de kapel waar zij dagelijks haar gebeden deed; of de kerk die vanouds in Parijs aan haar was toegewijd.

In dat geval is de kerk de voorloper van het huidige Panthéon. Die was oorspronkelijk bedoeld als een Ste-Genevièvekerk. Zij werd voltooid tijdens de Franse Revolutie. In die tijd was de stemming zo anti-christelijk dat het gebouw nooit als kerk in gebruik is genomen, maar sindsdien dienst doet als eerbetoon aan de Franse geschiedenis.

Zoals zo vaak wordt zij afgebeeld met een brandende kaars in de hand. Aan haar rechterhand zien we een engel die de kaars aansteekt, links van haar een duiveltje dat de kaars probeert te doven. Deze afbeelding gaat terug op een legende die over Sint Geneviève wordt verteld: "Eens ging Geneviève 's nachts in gezelschap van haar dienstmeisje naar de kerk om daar haar nachtelijke gebeden te doen. Maar de kaars die zij haar dienares in handen had gegeven, woei uit, door toedoen van de duivel. Zij nam hem van het dienstmeisje over en onmiddellijk begon de vlam - met behulp van een engel - vanzelf weer te branden."

Op de afbeelding is het dienstmeisje niet weergegeven, zodat alle aandacht uitgaat naar Geneviève. Natuurlijk moeten we de legende overdrachtelijk verstaan. In de tijd waarin zij leefde, was nog bijna niemand christen. Vanuit christelijk oogpunt waren het met recht de donkere middeleeuwen. Omdat zij serieus werk maakte van haar christelijke overtuiging was zij een bron van licht in die duistere tijd. Dat wordt uitgebeeld door de kaars die zij brandend houdt. Dat was niet vanzelfsprekend. Herhaaldelijk dreigde haar licht gedoofd te worden.

Zo trok in 451 de gevreesde Hunnenkoning, Atilla, op in de richting van Parijs. Rechts op de afbeelding. Een ware paniek maakte zich van de Parijzenaars meester en in grote wanorde sloegen er velen op de vlucht. Maar zij wist hen te weerhouden. Een oude kroniekschrijver zegt: "De vrouwen te overreden was nog makkelijk genoeg, maar de mannen van een overhaaste vlucht te weerhouden en ze te bezweren te blijven: dat was iets opzienbarends" (en zeker voor een vrouw in die tijd): “Want,” zo zou ze geroepen hebben, “de plekjes buiten de stad waar je een goed heenkomen zoekt, zullen allemaal onder de voet gelopen worden, terwijl de stad geen greintje schade zal ondervinden.” Op het laatste moment boog Atilla af in de richting van Orléans; daar werd hem in een veldslag, de zogeheten slag op de Catalaanse velden (= de velden van Châlons), een vernietigende nederlaag toegebracht. Vanzelfsprekend waren de inwoners van Parijs hun heilige dankbaar voor haar raad, die achteraf gezien zo goed had uitgepakt.

Talloos waren degenen die haar raad inwonnen; zij gaf daarbij blijk van een grote mensenkennis. Bovendien zou zij het vermogen gehad hebben om bezetenen tot kalmte te brengen. Zij was een bron van inspiratie. Verwijst daarnaar de put op de achtergrond? Niet alleen herderin van beroep, maar ook van de mensen in haar omgeving. Vandaar de schaapjes. In de evangelische zin: een licht voor de wereld.

Zij ontleende haar licht aan Jezus. Hij zei van zichzelf: “Ik ben het licht der wereld” (Johannes 08,12). Bij een andere gelegenheid zei Hij tegen zijn leerlingen dat ook zij het licht van de wereld waren. Doordat zij aan anderen doorgaven wat zijzelf van Jezus hadden ontvangen: naastenliefde, vergeving, verlossing van alle kwaad.

En ik? Ben ook ik in alle eenvoud, op de plek waar ik mij bevind, een licht voor de wereld? In evangelische zin? Welke krachten – buiten mij en in mij - proberen ‘mijn’ licht te doven? En hoe weet ik het brandend te houden?

[± 1700, glasschilderkunst. Frankrijk, Parijs, St-Etinne-des-Monts. Dries van den Akker s.j. / 2011.01.27]

Verwijzingen
Matteus 05,14: Jaar A door het jaar 05e zo
Markus 04,21: -
Lukas 11,33-36: -
Door het jaar 03e week do
Door het jaar 10e week di
Feest 03 jan. 0512 Geneviève-Parijs

© A. van den Akker s.j.
Deze pagina is het laatst gewijzigd op 4 mei 2018

Over beeldmeditaties Voorbereiding
Inrichting website Leeswijzer
Auteurs / Afb. Alle 435 meditaties